آرش اسفرم متولد 1361 در روستای اسفندان از توابع دیشموک، دکتری شیمی تجزیه و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه علوم‌پزشکی یاسوج

قرار گرفتن در لیست محققین پراستناد دنیا ISI در سال 2020 با بیش از 10 هزار ارجاع، محقق برتر دانشگاه یاسوج در سال 1394، برنده اولین جایزه ملی شهید راه پیشرفت (شهید دکتر فخری زاده) سال 1400، محقق برتر دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در سال‌های 1397، 1398، 1399 و 1401، محقق برتر علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی در استان در سال 1400، ارائه بیش از 40 مقاله در سمینارهای ملی و بین‌المللی، ارائه بیش از 813 مقاله در ژورنال‌های بین‌المللی، هدایت و راهنمایی بیش از 20 دانشجوی کارشناسی ارشد و دکتری، مشاوره بیش از 30 دانشجوی کارشناسی ارشد، مجری و همکار در بیش از 80 طرح پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، داوری مقالات برای بیش از 500 مجله علمی تحقیقاتی بین‌المللی، رتبه اول دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه دولتی یاسوج در سال 1394، عضو بنیاد ملی نخبگان از سال 1394 تاکنون، دریافت جایزه تحصیلی در مقطع دکتری تخصصی از سوی بنیاد ملی نخبگان در سال 1395، دریافت جایزه تحصیلی در مقطع دکتری تخصصی از سوی بنیاد ملی نخبگان در سال 1396، دانشجوی برتر شاهد و ایثارگر دانشگاه دولتی یاسوج سال 1394، دبیر نمونه شهرستان کهگیلویه در سال 1392 و دانشجوی برتر در مقطع کارشناسی ارشد رشته شیمی تجزیه در سال 1390، بخشی از عناوینی هستند که اسفرم در طول این سال‍ها کسب کرده است.

وی ضمن معرفی خود اظهار داشت: تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و متوسطه را در شهرستان کهگیلویه گذراندم. سال 1380 به علت عشق به معلمی، تربیت معلم شهید ایزدپناه قبول شدم. بعد از کاردانی به منطقه محروم دیشموک رفتم و یک سال پایه اول ابتدایی را در آنجا کار کردم. بعد به شهر دهدشت منتقل شدم و دوسال معلم ابتدایی بودم تا اینکه سال 1384 به خاطر نزدیکی کارم، دانشگاه آزاد گچساران را انتخاب کردم و کارشناسی شیمی را هفت ترمه به پایان رساندم.

اسفرم گفت: در آن دوره جزء دانشجوهای برتر بودم. بعد به شهرستان خودم برگشتم و در مقطع دبیرستان تدریس کردم. سال 1388 متحان کارشناسی ارشد دادم و در دانشگاه آزاد رشته شیمی گرایش تجزیه پذیرفته و با معدل 18/17 صدم فارغ‌التحصیل شدم.
این مستعد کهگیلویه و بویراحمدی گفت: سال 1392 در مقطع دکتری دانشگاه دولتی یاسوج پذیرفته شدم. علیرغم اینکه در آن زمان دیدگاه مثبتی به دانشگاه آزاد نبود، اما من با مدرک دانشگاه آزاد در دانشگاه دولتی قبول شدم.

وی ادامه داد: استاد راهنمای پایان‌نامه دکتری من استاد قاعدی (استاد تمام دانشگاه یاسوج) بود؛ شروع کار من هم از همان‌جا رقم خورد. در دوره دکتری با معدل 19/34 و نمره 20 از پایان‌نامه فارغ‌التحصیل شدم.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: من اولین دانشجوی دکتری دانشگاه یاسوج بودم که توانستم با 16مقاله ISI پایان نامه دکتری را دفاع کنم؛ بهترین روز من روز دفاع بود و همه انگشت به دهن ماندند که من چظور 16مقاله نوشتم و در دو ساعت همه را پرزنت کردم.

اسفرم در ادامه عنوان کرد: سال 1396 می‌خواستم از دهدشت انتقالی بگیرم. اما متأسفانه بنا به دلایل سیاسی وقت بی‌توجه به رزومه تحصیلی من، با انتفالی موافقت نکردند. تا اینکه سال 1396 به عنوان کارمند به علوم پزشکی انتقالی گرفتم و تا سال 1398 کارشناس آزمایشگاه جامع دانشگاه علوم پزشکی بودم.

وی ادامه داد: با این رزومه سال 1396 نفر اول دانشگاه بودم و همان موقع که آمدم تعداد صد مقاله داشتم و باز هم کارشکنی‌هایی شد و در سامانه علم‌سنجی هیئت‌علمی خیلی موافقتی با من نشد. دو سال ماندم تا سال 1398 هیئت علمی ضریب کار و در سال 1400 هیئت‌ علمی رسمی ـ قطعی دانشگاه علوم‌پزشکی یاسوج شدم.

اسفرم تأکید کرد: بیشتر مقالاتم را در همین چندسالی که در دانشگاه علوم پزشکی هستم چاپ کردم.

وی در خصوص جوایز بنیاد ملی نخبگان گفت: متاسفانه من دیر با بنیاد ملی نخبگان آشنا شدم؛ آشنایی من با این بنیاد مصادف شد با آمدنم به یاسوج در سال 1392.
وی ادامه داد: دو سال متوالی، جایزه دستیار پژوهشی را دریافت کردم. علاوه بر هزینه خرید کتاب و ودیعه مسکن نیز می‌توانستم از شرایط استادیاران جوان هم استفاده کنم، ولی متأسفانه با توجه با شرایط سنی که باید زیر چهل سال می‌بودم نتوانستم استفاده کنم.

اسفرم در خصوص خدمات بنیاد نخبگان به مستعدان گفت: پله ترقی‌ام از روزی بود که دانشجوی دکتری شدم و از خدمات بنیاد نخبگان استفاده کردم؛ اگر حمایت‌های بنیاد نخبگان نبود و از خدمات دستیار پژوهشی استفاده نمی‌کردم، به فکر افزایش تعداد مقالات و افزایش حیطه پژوهشی نمی‌افتادم. در واقع پله ترقی من شروعش با پذیرش در بنیاد ملی نخبگان بود و حتی وقتی عضو بنیاد شدم با فعالیت‌های علمی دیگر نخبگان، مجامع علمی و اساتید برتر آشنا شدم، دید علمی من گسترده‌تر شد و حتی ودیعه مسکن ثبات مالی خیلی خوبی به من داده بود و توانستم با آن ثبات مالی به ترقی و تخصص بیشتر برسم.
وی در ادامه تأکید کرد: علیرغم اینکه نظام نارضایتی‌هایی دیده می‌شود، اما خدا می داند بهتر از نظام جمهوری اسلامی پیدا نمی‌شود؛ من فرزند شهیدم و حاضرم خونم را در راه این نظام بدهم. ولی اگر مسوولین ناکارآمد و کارشکن نبودند، جمهوری اسلامی ایران در خدمات‌رسانی به نخبگان کم نگذاشته است.

اسفرم گفت: من خودم را نخبه نمی‌دانم، اما از خدمات بنیاد استفاده کردم و استفاده از این خدمات خیلی به من کمک کرده است؛ جا دارد همین جا از بنیاد ملی نخبگان و ریاست آن در استان دکتر اکوانی تشکر کنم؛ چرا که اگر بنیاد نبود هیئت علمی من درست نمی‌شد.
وی در توصیه به نسل جوان‌تر گفت: من هیئت علمی دانشگاهم؛ به دانشجویانم می‌گویم نظم سرلوحه زندگی‌تان باشد؛ خودم زودتر از دانشجو می‌روم و همیشه تأکید می‌کنم انسان غیر از برتر بودن، باید نظم، اخلاق و انسانیت داشته باشد و این ویژگی‌های اخلاقی خوب است که انسان را برتر می‌کند.

اسفرم ادامه داد: وقتی برخی از دانشجویان می‌گویند می‌خواهیم به خارج از کشور برویم، به آنها می‌گویم همکاران من آنجا هستند و گفتند آنجا برای ما فرش قرمز پهن نکرده‌اند و فقط استعداهای ناب ما را می‌دزند. اگر کسی بخواهد کار کند، منابع موجود و همه جیز فراهم است.
وی اضافه کرد: اگر عرق به کشور داشته باشید و کشورتان را دوست داشته باشید، در هر شرایطی می توانیدکار کنید. در کشورهای دیگر فقط از نوابغ ما استفاده می‌شود درآخر هم به گوشه‌ای انداخته می‌شوند و هیچ استفاده‌ای از آنها نمی‌شود.

اسفرم تصریح کرد: من هم می‌توانستم در خواست پذیرش بدهم ولی چون کشور و مملکتم را دوست داشتم این کار را نکردم؛ الان در حوزه مدیریت آزمایشگاه معاونت درمان هستم و خیلی از پست‌های دیگر هم به من پیشنهاد شده بود ولی گفتم در قسمت مقالات و کتاب و پژوهشی قوی‌ام و خدماتی به مردم بدهم.

وی گفت: برای جوان محقق و پژوهشگر، تأمین شرایط مالی و تأمین هزینه پژوهش خیلی مهم است؛ اگر این‌ها در کشور فراهم شود، مطمئن باشید هیچکدام از جوان‌های بااستعداد ما به فکر مهاجرت نمی‌افتند.

این مستعد کهگیلویه و بویراحمدی اظهار داشت: اگر ما بتوانیم ساز وکاری طراحی کنیم که با آن رغبت و انگیزه ایجاد شود، هیچکس از وطنش نمی رود.

اسفرم تعریف متفاوتی از فرد نخبه دارد؛ وی در این خصوص گفت: جدا از تعریف‌های کلیشه‌ای مثل آی‌کیوی بالا، رتبه‌های ارزنده علمی در کنکور و المپیاد و ... نخبه کسی است که دنبال چالش، چرایی و چگونگی باشد و با توجه به توانایی و تخصصی که دارد برای حل مشکلات جامعه گام بردارد؛ تلاش کند پیشنهاد داشته باشد. نخبه باید همیشه دنبال پرسشگری و رفع چرایی‌ها باشد؛ نخبه کسی است که همیشه در کارش نظم و پشتکار دارد.
وی تأکید کرد: پایه و اساس هر کشوری دانشمندان و نخبگان‌اند و نقش بسیار موثری در اعتباربخشی به ساختار علمی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دارند.

اسفرم عنوان کرد: می‌توان گفت با توجه به توانایی این قشر فرهیخته در حل مشکلات، آنها می‌توانند با توجه به مقتضیات زمان و مکان، بهترین راه‌حل‌ها را ارائه دهند. البته مهم است که جامعه چقدر به نخبگان اعتماد کند.

این مستعد برتر کهگیلویه و بویراحمدی با اشاره به اینکه خوشحالم در دولت جدید و در این دانشگاه از جوانان نخبه استفاده شده است، گفت: مطمئنم این اعتماد هیچ‌وقت دچار خدشه نمی‌شود و این جوانان به خوبی جواب این اعتماد را می‌دهند.

وی سپس به برخی از دلایل توسعه‌نیافتگی استان کهگیلویه و بویراحمد اشاره کرد و گفت: در دستگاه‌های مختلف همکاری چندانی نداریم؛ در واقع همکاری، همدلی و توجه وجود ندارد و بیشتر مسائل حول سیاسی‌کاری می‌چرخد. اگر این سیاسی‌کاری‌ها از بین برود و همدلی و همکاری بیشتر شود، به نظرم می‌توان توسعه‌نیافتگی استان را درمان کرد.

وی ادامه داد: متأسفانه در کشور ما ارتباط دانشگاه با صنعت بسیار ضعیف است؛ اینکه ما انتظار داشته باشیم تمام بار یک پروژه را یک استاد یا دانشجو بر دوش بکشد اشتباه است؛ چرا که کار استاد و دانشجو پژوهش است؛ اگر ما ایده‌های دانشگاهی را به صنعت انتقال دهیم، مطمئناً کشور پیشرفت چشمگیری خواهد داشت.

اسفرم عنوان کرد: ارتباط با صنعت باعث تولید می شود و همچنین موجب می‌شود ایده‌ها به عمل تبدیل شود؛ این حلقه گمشده‌ای است که در کشور ما وجود دارد. اگر از نخبگان و راه‌حل‌هایی که دارند استفاده کنیم می‌توانیم ارتباط بین صنعت و دانشگاه را تقویت کنیم و تولیدات بیشتری داشته باشیم و فناوری ما در دنیا بدرخشد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه گفت: باید به نخبگان اعتماد و زمینه‌های مالی را برای آنها فراهم کنیم، هزینه‌های پژوهش در اختیارشان قرار دهیم، هیچ نخبه‌ای حق رفتن از کشور را به خودش نمی‌دهد و با این استعدادهایی که ما در کشور داریم می‌توانیم مانند نگینی در خاورمیانه بدرخشیم.